Jak zdiagnozować stopę opadającą? Z czego wynikają problemy z prawidłowym zginaniem stopy i chodzeniem? Jak leczy się porażenie nerwu strzałkowego? Sprawdź!
Nieprawidłowy chód wpływa negatywnie na jakość życia. Kiedy podczas spaceru nie można prawidłowo zgiąć stopy, a jej ruch podczas chodzenia zaczyna się od palców do pięty, lekarz używa terminu “opadająca stopa”.
To stan, który może być wywołany niedowładem lub porażeniem mięśni przedniej części podudzia i wymaga dokładnego przeanalizowania jego przyczyn oraz podjęcia leczenia.
Opadanie stopy jest dolegliwością związaną z nieprawidłowym układaniem stopy w czasie chodzenia. Stopa opadająca wymusza wyższe unoszenie stopy i zwiększenie zgięcia w stawie kolanowym. Chodzący rozpoczyna krok od palców do pięty, a nie odwrotnie, jak w przypadku chodu prawidłowego.
Chód przy opadającej stopie przypomina chodzenie bociana. Niekiedy pacjenci stawiają także całą stopę, by uniknąć słyszalnego klepnięcia stopy o podłoże. Wtedy kładą stopę najpierw na jej zewnętrznej krawędzi.
Opadająca stopa może znacznie utrudniać chód po płaskiej drodze, wchodzenie po schodach, a nawet może uniemożliwić prowadzenie samochodu, ponieważ stopą opadającą nie da się płynnie naciskać pedałów w pojeździe.
Warto pamiętać, że zdrowa stopa jest bardzo ważnym elementem podparcia ciała człowieka. Gdy nie funkcjonuje fizjologicznie, nie ma prawidłowej budowy anatomicznej czy ulega kontuzji, chodzenie jest utrudnione albo niemożliwe.
Nieprawidłowy chód wpływa na całą postawę ciała, może być przyczyną bólu kolan, bioder, kręgosłupa a nawet głowy.
Zaburzenie, jakim jest stopa opadająca, wpływa negatywnie na cały układ kostno-stawowy, a wszelkie anomalie w budowie stopy oraz w przewodnictwie nerwowym mogą być przyczyną bólu i problemów z poruszaniem się. Są jasnym sygnałem, że pacjent ma także inne, bardzo poważne dolegliwości zdrowotne.
Przeczytaj również tekst na temat: Zwyrodnienia stawów stopy przyczyny i leczenie
Żeby rozpocząć skuteczne leczenie, trzeba oczywiście poznać przyczynę stopy opadającej.
Kiedy pacjent z opadającą stopą trafia do lekarza, ten w pierwszej kolejności szuka przyczyn w porażeniu nerwu strzałkowego. Nerw strzałkowy odpowiada za mięśnie, które powodują grzbietowe zginanie stopy, jest gałęzią nerwu kulszowego.
Do porażenia nerwu strzałkowego i wywołania objawów opadającej stopy prowadzą przewlekłe neuropatie, czyli uszkodzenia nerwów obwodowych. Dochodzi do nich jeśli pacjent ma trwałe zmiany w odcinku lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa, choruje na zaburzenia metaboliczne (np. cukrzycę) lub ma rozwiniętą miażdżycę, przez co krążenie krwi jest upośledzone.
Opadanie stopy może także wskazywać na inne, bardzo poważne problemy ze zdrowiem, między innymi na guzy nowotworowe, dystrofię mięśni, stwardnienie rozsiane. Dlatego też objawów nigdy nie należy bagatelizować.
Dowiedz się: O czym może świadczyć ból stóp?
Opadającą stopę można leczyć operacyjnie, jednak zabiegi stosuje się tylko w wyjątkowych sytuacjach i dotyczą one np. nerwiaków stopy. Podczas operacji są one usuwane, jeśli przyczyniają się do nieprawidłowego chodu pacjenta.
Stopę opadającą leczy się operacyjnie także wtedy, kiedy trzeba uwolnić kanał nerwowy, przez który wychodzi nerw z kręgosłupa.
Stosuje się także terapię farmakologiczną, między inny podając kompleks witamin z zawartością witaminy B.
Szerzej stosowaną metodą leczenia stopy opadającej jest połączenie rehabilitacji i ćwiczeń. Dzięki nim w większości przypadków udaje się zmniejszyć objawy albo przywrócić prawidłowy ruch stopy.
Rehabilitacja nie jest skuteczna albo przynosi poprawę tylko częściową w przypadku, kiedy zmiany są trwałe, czyli głównie wtedy, gdy doszło do przerwania ciągłości nerwu albo stopa jest w trwałym niedowładzie.
Rehabilitacja stopy opadającej obejmuje przede wszystkim masaże oraz ćwiczenia. Stosuje się też zabiegi fizykoterapeutyczne, czyli elektrostymulację, wirówki, pole magnetyczne, lampę sollux czy laser. Ruch, ciepło, a także elektrostymulacja przyspieszają bowiem regenerację nerwu.
Lekarz może także zalecić nałożenie specjalnej ortezy, która podtrzymuje staw skokowy i ułatwia prawidłowe ustawienie stopy.
